Het portret trekt je naar binnen met zijn directe blik; de ogen van het onderwerp ontmoeten de jouwe met een onwrikbare intensiteit. De kunstenaar gebruikt op meesterlijke wijze een beperkt palet, gedomineerd door aardetinten en diep zwart, om een gevoel van sombere waardigheid te creëren. De subtiele gradaties in de huidtinten, van de warme blos op de wangen tot de koele schaduwen rond de ogen, onthullen een diep begrip van de menselijke anatomie en het licht. Het donkere haar van de geportretteerde, netjes gestyled, contrasteert sterk met het wit van zijn kraag, wat een strengheid toevoegt die de ernst van zijn uitdrukking benadrukt. Je kunt bijna de textuur van het doek voelen, de lichte ruwheid draagt bij aan het realisme van het schilderij. De nauwgezette penseelstreken getuigen van een precisie die niet alleen een gelijkenis vastlegt, maar ook een moment in de tijd; bevroren en nu voor altijd beschikbaar voor weergave.