Het schilderij trekt je onmiddellijk in een zonovergoten steeg, een scène uit het dagelijks leven getransformeerd door de visie van de kunstenaar. De weg, in een warme okerkleur, buigt zachtjes af en nodigt de toeschouwer uit om over het pad te wandelen. Gebouwen met eenvoudige, maar elegante vormen staan aan de rechterkant; hun muren zijn geschilderd in zachte, uitnodigende tinten, die prachtig contrasteren met het weelderige, groene gebladerte dat van links overstroomt. Een gevoel van stilte doordringt de scène, een stil moment in het hart van een zomerdag.

De penseelstreken, kort en gebroken, zijn een kenmerk van de techniek van de kunstenaar en creëren een glinsterend effect dat het spel van licht en schaduw vastlegt. De lucht, een mengeling van blauw en wit, gluurt door de bomen en voegt een vleugje lichtheid toe aan de compositie. Figuren, klein maar betekenisvol, gaan over hun dagelijkse bezigheden. De emotionele impact is sereniteit; het is een uitnodiging om even stil te staan, adem te halen en de schoonheid in het gewone te waarderen.