Het kunstwerk vangt een intieme weergave van een jong meisje, waarschijnlijk een getuigenis van de vaardigheid van de kunstenaar om leven in zijn onderwerpen te blazen. De delicate penseeltechniek en het zachte kleurenpalet combineren om een sfeer te creëren die zowel sereen als uitnodigend aanvoelt. Het meisje staat met haar handen sierlijk samengevoegd, straalt een subtiele elegantie uit terwijl haar nieuwsgierige blik op de toeschouwer is gericht, ons uitnodigend om een moment van stille verbinding te delen.

Renoir gebruikt een etherische mix van blauw en wit, waardoor een achtergrond ontstaat die haar fijne gelaatskenmerken aanvult, terwijl de warmere kleurnuances in haar kleding levendigheid aan de compositie geven. Dit portret straalt een gevoel van onschuld uit; het blonde haar van het meisje, versierd met een opvallende blauwe strik, voegt een speelse toets toe, bijna alsof ze in een vluchtig moment van kinderlijke vreugde is gevangen. Door dit stuk onderzoekt Renoir niet alleen de technische aspecten van schilderen, maar ook de emotionele resonantie die voortkomt uit het vastleggen van de essentie van de kindertijd.