Dzieło to uchwyca intymny portret młodej dziewczyny, prawdopodobnie będący świadectwem umiejętności artysty nadawania życiu swoim postaciom. Delikatna technika pędzla i miękka paleta kolorów łączą się, tworząc atmosferę, która zdaje się spokojna i zapraszająca. Dziewczyna stoi z subtelnie złożonymi dłońmi, emanując subtelną elegancją, jej ciekawy wzrok zwrócony w stronę widza, zapraszając nas do podzielenia się chwilą cichego połączenia.

Renoir stosuje eteryczną mieszankę błękitów i bieli, tworząc tło, które uzupełnia jej delikatne rysy, podczas gdy akcenty cieplejszych kolorów w jej odzieży dodają kompozycji witalności. Ten portret emanuje poczuciem niewinności; blond włosy dziewczynki ozdobione jaskrawą niebieską wstążką dodają odrobinę zabawy, prawie jakby została uchwycona w ulotnym momencie dziecięcej radości. Dzięki temu dziełu Renoir bada nie tylko techniczne aspekty malarstwa, ale także emocjonalne echo, które wynika z uchwycenia istoty dzieciństwa.