Dit monumentale schilderij toont een chaotische mythologische scène in een weelderige, oude architectonische ruimte. De compositie is dicht bevolkt met menselijke figuren in verschillende houdingen, velen naakt, wat een gevoel van decadentie en onrust oproept. In het midden verschijnt een stralende, bijna goddelijke figuur, badend in lichtstralen die de blik trekken en wijzen op een spiritueel of mystiek brandpunt. De kunstenaar gebruikt een rijke, donkere kleurenpalet, gedomineerd door diepe bruintinten, rood en gedempte groentinten, die scherp contrasteren met het heldere centrum. Fijn uitgewerkte details en complexe texturen vullen het doek, van delicate stofplooien tot versierde zuilen en beelden, wat een complexe visuele verhaallijn creëert die uitnodigt tot langdurige contemplatie.

De techniek toont fijn penseelwerk en een meesterlijke beheersing van clair-obscur, wat de dramatische intensiteit en driedimensionaliteit van de figuren en de setting versterkt. De emotionele impact wisselt tussen ontzag en onbehagen, terwijl de toeschouwer de spanning ervaart tussen de ontspannen lichamen en de stralende verschijning. Historisch weerspiegelt dit werk de 19e-eeuwse fascinatie voor klassieke mythologie en allegorie, waarbij romantiek en symboliek worden vermengd. De artistieke betekenis ligt in de ambitieuze schaal en de fusie van complexe narratief met een weelderige visuele stijl, die het mysticisme en de decadentie van de kunstenaar belichaamt.