Deze delicate grafiettekening legt teder het intieme moment tussen moeder en kind vast. De compositie is eenvoudig maar evocatief, met de nadruk op de zachte profielen van de twee figuren. De moeder, in profiel gezien, kijkt bedachtzaam in de verte, terwijl het kind comfortabel rust met het hoofd op een kussen, de ogen open maar kalm, wat een gevoel van rust en veiligheid oproept. De fijne lijnen tekenen zacht de contouren van hun gezichten en haar, waarbij subtiele schaduw gebruikt wordt om volume en zachtheid te suggereren zonder te veel details. De achtergrond is licht geschetst, waardoor de emotionele band tussen de figuren het enige middelpunt is.

Het gebruik van licht en schaduw is bijzonder effectief — de zachte gradaties van het grafiet creëren een rustige, bijna etherische sfeer die uitnodigt tot een moment van stille overdenking. Het werk heeft een tijdloze kwaliteit, versterkt door de klassieke haarstijl van de moeder en de eenvoud van de vormen. Dit stuk vertelt over de universele band van zorg en bescherming, weergegeven met een bijna fluisterende gevoeligheid. In de context van de kunst rond het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw toont deze tekening de meesterlijke beheersing van de kunstenaar om intieme huiselijke scènes vast te leggen met spaarzaamheid en elegantie, waarbij lijn wordt gebruikt om emotie en aanwezigheid over te brengen in plaats van kleur of een complexe compositie.