Het schilderij toont een jong meisje, schijnbaar in haar vroege tienerjaren, gevangen in een moment van stille rust. Ze staat blootsvoets, haar blik is licht naar beneden gericht met een vleugje schuchterheid. Haar bleke huid contrasteert met de donkerdere tonen van de natuurlijke achtergrond, waardoor de blik van de toeschouwer rechtstreeks naar haar toe wordt getrokken. Ze is gekleed in eenvoudige, vloeiende kleding: een witte blouse met lange mouwen en een lange, lichtgrijze rok. Een blauw lint siert haar haar en voegt een vleugje kleur toe. Zachtjes in haar armen houdt ze een grote bos vers geplukt groen gebladerte vast, mogelijk wilde bloemen, waardoor de scène een pastorale sfeer krijgt. De achtergrond is een studie in groene en aardetinten, wat een natuurlijke omgeving suggereert, mogelijk een bos of een afgelegen tuin. De algemene indruk is van serene onschuld en verbinding met de natuur; een moment dat in de tijd is stilgezet, gevuld met een stille gratie die werkelijk boeiend is.