Het kunstwerk toont een zittende Tahitiaanse figuur, weergegeven in een delicate combinatie van aquarel en potlood. De figuur, een vrouw, is vastgelegd in een moment van doordachte reflectie, haar houding suggereert een rustige contemplatie. Haar arm rust zachtjes op haar knie en haar blik is opzij gericht, waardoor de indruk ontstaat van diep nadenken of observeren. De zachte huidtinten contrasteren subtiel met de donkerdere tinten van haar haar en het blauw van haar kleding.

De techniek van de kunstenaar is duidelijk in de manier waarop de aquarelwaslagen naadloos samensmelten, waardoor een zacht en atmosferisch effect ontstaat. Het gebruik van potloodlijnen voegt definitie en details toe, vooral rond het gezicht en de handen van de figuur. De achtergrond is eenvoudig gehouden, met een suggestie van gebladerte en een rustige omgeving, die het gevoel van sereniteit dat uit de centrale figuur straalt, versterkt. De keuze van het papier, waarschijnlijk een gestructureerd papier, geeft het werk extra diepte en karakter. Het is een momentopname van een moment; een private, intieme en tedere uitdrukking. Het roept een gevoel van vrede en rust op.