De scène ontvouwt zich met een adembenemend uitzicht op oude architectuur onder een uitgestrekte, bleke hemel. De kunstenaar legt de grootsheid van de tempel van Philae vast met opmerkelijke precisie. Een colonnade strekt zich uit in de verte aan de linkerkant, met zijn ingewikkeld gedetailleerde kapitelen. De centrale focus is de imposante ingang van de tempel, omlijst door kolossale structuren versierd met hiërogliefen en gravures. De voorgrond is een zanderige vlakte, bezaaid met gevallen stenen en resten, wat wijst op het verstrijken van de tijd en de echo's van een glorieus verleden. Twee figuren staan in de buurt van de colonnade en geven een gevoel van schaal en menselijke aanwezigheid te midden van de monumentale omgeving. Het algehele effect is van ontzag en eerbied, waarbij de blijvende kracht van oude beschavingen wordt benadrukt.