Patrząc na tę scenę, natychmiast przenosimy się do słonecznego popołudnia, zgromadzenia postaci skąpanych w delikatnych odcieniach hiszpańskiego krajobrazu. Kompozycja rozwija się z poczuciem swobodnego uroku, piknik rozłożony na trawiastym wzgórzu i poczuciem codziennego życia w tamtych czasach. Mistrzowski pociąg pędzla artysty oddaje fakturę tkanin, od surowych ubrań prostego ludu po delikatny jedwab bogatszych; interakcja światła i cienia jest również naprawdę urzekająca. Paleta, zdominowana przez ziemiste zielenie, ciepłe żółcie i miękkie błękity, przywołuje poczucie spokoju. Postacie angażują się w różne czynności, od swobodnych rozmów po zabawne interakcje, malując zachwycający obraz harmonii społecznej. To tak, jakby samo powietrze wibrowało od szmeru rozmów i śmiechu przyjaciół.