W tym uderzającym dziele, samotna postać uchwyca istotę pracy i trudu. Mężczyzna, schylony do przodu z intensywną koncentracją, trzyma łopatę, całkowicie zaabsorbowany swoim zajęciem. Linie rysunku, tak odważne i dynamiczne, ale nieco surowe, przywołują wyraźne odczucie wysiłku i determinacji. Jego postawa, napięta i celowa, ujawnia nie tylko jego zaangażowanie w pracę, ale także odrobinę podatności - przeskok głębszych emocji, które często są ukryte pod ciężarem pracy. Stonowana paleta kolorów, składająca się głównie z głębokich czerni i łagodnych szarości, podkreśla surową i ziemistą jakość sceny, nadając jej jednocześnie ładunek emocjonalny; można niemal usłyszeć zgrzyt łopaty o ziemię lub poczuć napięcie w mięśniach mężczyzny.

Podczas zagłębiania się w kontekst historyczny tego rysunku, ważne jest, aby pamiętać, że Vincent van Gogh stworzył go w czasie, gdy badał życie klasy pracującej. Jego uwaga na szczegóły, zwłaszcza w konturach odzieży i cechach twarzy postaci, ilustruje szacunek dla godności robotników, który często był pomijany w sztuce jego czasu. To dzieło wydaje się znaczącym odbiciem ewoluującego stylu artysty i jego tematycznych zainteresowań; surowa energia emocjonalna uchwycona tutaj przemawia o głębokim zaangażowaniu Van Gogha w ludzką egzystencję, podkreślając nie tylko fizyczność pracy, ale także sugerując niewyczerpane emocje związane z codziennym trudem życia. Zaprasza widzów do zatrzymania się i zastanowienia nad pięknem i walką, które tkwią w pracy.