Ten spokojny pejzaż przenosi nas do sielskiej włoskiej wsi, przepełnionej kapryśnym duchem łączącym rzeczywistość z wyobraźnią. Kręta, gruntowa droga prowadzi wzrok z zacienionego pierwszego planu —gdzie postać prowadzi woły ciągnące wóz— ku rozległym wzgórzom i spokojnym wodom w oddali. Artysta zręcznie równoważy elementy natury z formami architektonicznymi, takimi jak klasyczna rotunda na skalnym urwisku po prawej stronie, nadając scenie nutę starożytności i romantycznego idealizmu. Kompozycja jest mistrzowska; duże, bujne drzewa ramują lewą stronę, kontrastując z pastelowym niebem pełnym miękkiego światła i lekkich chmur.