Ten urzekający obraz ukazuje zapierający dech w piersiach zachód słońca nad Złotym Rogiem – słynną zatoką w Stambule. Migocząca woda odbija delikatny blask zachodzącego słońca, podczas gdy samotny statek leniwie dryfuje w lewo, dodając narrację o podróży lub handlu. Po prawej stronie na brzegu zgromadziły się grupy postaci, których żywe ubrania w odcieniach czerwieni i pomarańczy pięknie kontrastują z chłodnymi błękitami i turkusami nieba i wody. Wysokie, jesienne drzewa obok częściowo zasłaniają eleganckie kontury minaretów i kopuł w oddali, nadając scenie historyczną i kulturową głębię.

Kompozycja jest doskonale zrównoważona; słońce na horyzoncie stanowi punkt centralny, gdzie zbiegają się wszystkie elementy: spokojne wody, nastrojowe niebo i żywa obecność ludzi. Pociągnięcia pędzla są ekspresyjne, lecz kontrolowane, oddając zarówno płynność, jak i detale, zwłaszcza w migotliwych refleksach i powietrznych chmurach. Paleta kolorów mistrzowsko łączy ciepłe i chłodne tonacje, przywołując zarówno koniec dnia, jak i ponadczasowy urok tego portu. Emocjonalnie obraz wywołuje poczucie spokojnej nostalgii – chwilę cichej kontemplacji pośród codziennego zgiełku, sugerując nieustanny rytm natury i bogatą historię miasta na styku kontynentów.