W tej imponującej kompozycji centralną postacią jest wojownik, który pewnie stoi wśród wirującego dymu, dzierżąc pochodnię, w momencie pełnym dramatu. Jego muskularna sylwetka i zdecydowany wyraz twarzy odzwierciedlają zarówno siłę, jak i odwagę bohatera w akcji. Ubranie wojownika, składające się z krótkiej tuniki i sandałów, ma wyraźnie klasyczny charakter, przywołując obrazy starożytnych greckich lub rzymskich wojowników. Okrągła tarcza na jego plecach wzmacnia poczucie gotowości i możliwości walki; symbolizuje ochronę i władzę. Kontrast między żywą i dynamiczną postawą wojownika a bardziej przytłumioną postacią leżącą na ziemi dodaje głębi narracji, sugerując zwycięstwo w bitwie, lecz także koszt konfliktu.

Paleta kolorów jest w głównej mierze monochromatyczna, opierająca się na odcieniach ołówka i węgla, które wywołują uczucie pilności i intensywności, zmuszając widza do emocjonalnego zaangażowania się w scenę. Brak żywych kolorów nie osłabia emocjonalnego oddziaływania dzieła; wręcz przeciwnie, zaprasza do refleksji nad tematami walki i triumfu. Szorstkie krawędzie linii otaczających postać tworzą visceralną energię, która rezonuje z chaosem bitwy. To dzieło, wcielające bohaterską odwagę i złożoność wojny, zatrzymuje moment, który poddaje się wiecznym narracjom o honorze i ofierze, pozostawiając widza w zachwycie zarówno nad fizycznością wojownika, jak i eteryczną jakością dymu, który go otacza.