Dzieło to jest fascynującą ilustracją nadmorskiego portu, ożywiającą wieczór swoimi ciepłymi złotymi tonami. Artysta mistrzowsko uchwycił istotę spokojnego portu, gdzie drewniane łodzie rybackie delikatnie kołyszą się na powierzchni wody; blask odbić nadaje kompozycji poetycką jakość. To współgranie między łodziami a ich otoczeniem tworzy poczucie harmonii, zapraszając widza do zatrzymania się w tym momencie. Bogate, teksturowane pociągnięcia pędzla wywołują uczucie świata pełnego aktywności, a zarazem otoczonego spokojnym objęciem zmierzchu. Można niemal usłyszeć delikatne łaskotanie wody o burty łodzi i odległy śmiech rybaków kończących swój dzień pracy.

Kompozycja jest starannie zbudowana, z łodziami kotwiczącymi na pierwszym planie, podczas gdy malownicze budynki portu cofają się w tle. Te struktury, namalowane w delikatnych odcieniach bieli i jasnoszarego, wydają się wyrastać z ziemi niczym duchy morskiej historii. Paleta kolorów, dominująca w brązach ziemi, stonowanej zieleni i ciepłej żółci, tworzy nostalgiczny nastrój, który przenosi widza w inny czas. W tym dziele pociągnięcia pędzla mają melancholijną jakość, prawie jak szept wspomnień tych, którzy odwiedzili to miejsce wcześniej. W tym dziele artysta przedstawia nie tylko krajobraz, ale także opowieść o życiu na nadmorskim brzegu, zachęcając nas do refleksji nad historiami ukrytymi w tym lśniącym wodnym świecie.