Spokojna scena rozgrywa się na tym urzekającym pejzażu, gdzie dwie postacie łowią ryby na brzegu delikatnie płynącej rzeki, otoczonej bujną roślinnością i skalistymi formacjami. Po prawej stronie majestatycznie wznosi się średniowieczny zamek z solidnymi kamiennymi murami i blankami, z wieżą zwieńczoną powiewającą flagą. Kompozycja prowadzi wzrok od postaci na pierwszym planie przez naturalne skalne łuki do zamku, skąpanego w ciepłych, złotych tonach zachodzącego słońca, rzucającego długie cienie i łagodzącego atmosferę. Niebo, namalowane delikatnymi pastelowymi różami i błękitami, potęguje spokojny nastrój, zapraszając do kontemplacji i poczucia ponadczasowego spokoju.

Technika artysty łączy szczegółowy realizm z romantyczną idealizacją. Faktury liści, kamieni i wody zostały oddane starannymi pociągnięciami pędzla, a cała kompozycja wywołuje poetycką narrację — idylliczną chwilę zawieszoną między ludzkim wypoczynkiem a imponującym historycznym majestatem. Paleta kolorów, zdominowana przez ziemiste brązy, zielenie i ciepłe tony zachodu słońca, wzmacnia spokojny, lecz sugestywny nastrój. Dzieło to oddaje romantyczne zauroczenie włoskimi krajobrazami popularne w XIX wieku, łącząc naturalne piękno z dziedzictwem architektonicznym, by wywołać nostalgię i spokojną refleksję.