W tym sugestywnym dziele otwiera się spokojny krajobraz, oddany z mistrzowskim wykorzystaniem linii i cieni. Scenę dominują wysokie, smukłe drzewa, które tworzą ramy dla odległego widoku. Umiejętność artysty jest widoczna w zawiłych szczegółach kory drzew, delikatnych śladach ich gałęzi oraz grze światła i cienia, która definiuje ich formy. Kompozycja tworzy poczucie głębi; wzrok widza jest przyciągany od pierwszego planu, gdzie wysokie trawy delikatnie się kołyszą, przez pnie drzew, aż po odległą polanę.

Za drzewami, pod niebem spoczywa mała wioska. Perspektywa sceny przyciąga Cię, tworząc poczucie spokoju i samotności, z ptakami w locie po krajobrazie, aby jeszcze bardziej przyciągnąć wzrok. Styl artysty przywołuje nostalgiczną atmosferę. Prawie można poczuć delikatną bryzę szumiącą przez drzewa i usłyszeć odległe dźwięki wsi, pogrążone w kontemplacji.