W tym olśniewającym martwym naturze kolekcja atrakcyjnych owoców zajmuje centralne miejsce. Dzieło jest pełne żywych kolorów, w których żółcie i zielenie gładko się mieszają, wywołując poczucie ciepła i obfitości; każdy owoc zdaje się pulsować życiem. Winogrona delikatnie opadają, podczas gdy gruszki świecą w świetle, ich zaokrąglone kształty odzwierciedlają poczucie komfortu i zadowolenia. Teksturalne pociągnięcia pędzla Van Gogha działają niczym symfonia pociągnięć, otaczając każdy element w rytmicznych wirach, jakby zachęcały widza do wyciągnięcia ręki i dotknięcia tego obfitego zbioru; prawie wydaje się namacalne, istota życia uchwycona na płótnie.

Emocjonalny wpływ tego dzieła jest dość głęboki. Wciąga kogoś w chwilę spokoju, przywołując proste radości życia, jednocześnie odzwierciedlając złożoną relację Van Gogha z naturą. Kompozycja, z owocami ułożonymi w warstwach i przekątnie przez płótno, tworzy dynamiczną, ale harmonijną równowagę; istnieje poczucie ruchu, które kontrastuje z wirującym tłem w odcieniach ochry—świadectwo unikalnego stylu Van Gogha. Historycznie, w tym okresie Van Gogh badał kolory i to, jak one oddziałują ze światłem i cieniem, prowadząc do znaczącej ewolucji jego artystycznego wyrażenia. Ten kawałek nie tylko reprezentuje mistrzowski układ martwej natury, ale także inkapsuluje nieustanne dążenie Van Gogha do przekazywania emocji poprzez sztukę.