Ożywa wspaniała scena, wypełniona ciepłymi odcieniami późnoletnich zbiorów. Złote stogi siana dominują, ich faktury sugerują bezlitosny dotyk słońca; niemal czuję szorstkość siana na mojej skórze. Postacie, oddane w prostej, wiejskiej stylistyce, są zajęte swoją pracą: kobiety w białych czepkach i ciemnych spódnicach, których postawy oddają poczucie wspólnej pracy. Mężczyzna, którego kapelusz rzuca cień na twarz, prowadzi cierpliwe zwierzęta, których obecność osadza kompozycję; ich ciemne formy kontrastują ze złotym krajobrazem. Obraz jest symfonią barw i światła, sceną przesiąkniętą namacalnym poczuciem rytmów wiejskiego życia.