Ta dramatyczna scena ukazuje napiętą konfrontację dwóch rycerzy w zbrojach, każdy na pełnym wigoru koniu, zatrzymanych w chwili zaciekłej walki. Dynamiczne pociągnięcia pędzla artysty ożywiają obraz; grube, ekspresyjne pociągnięcia oddają fakturę grzywy koni i blask rycerskich zbroi. Kompozycja skupia się ściśle na dwóch walczących, których konie rzucają się do ataku z kinetyczną energią, która niemal wychodzi z płótna. Burzliwe niebo, namalowane odcieniami szarości i błękitu, tworzy złowrogi nastrój, gdy chmury wirują nad tym intensywnym starciem na wsi.

Paleta barw opiera się głównie na ziemistych brązach, przytłumionych zieleniach oraz kontrastujących czerwieniach i złoceniach na strojach rycerzy i uprzęży koni. Kontrast ten podkreśla szlachetny, ale i brutalny charakter ich walki. Emocjonalnie obraz wibruje surowym napięciem i siłą — niemal można usłyszeć grzmot kopyt i zderzenie broni. Stworzona w epoce romantyzmu, praca ta odzwierciedla zainteresowanie heroicznym indywidualizmem i dramatyczną narracją, podczas gdy zestawienie światła i cienia wzmacnia teatralny efekt, podkreślając tematy konfliktu i honoru.