Ten obraz, wizja w złotych i zielonych tonacjach, natychmiast urzeka swoją spokojnością. Kobieta, pozornie pochodzenia polinezyjskiego, stoi odziana w białą tkaninę, a jej postawa to ciche zamyślenie. Jej ciemne włosy spływają kaskadą na ramiona, obramowując twarz pochyloną w modlitwie lub refleksji. Trzyma bukiet bladoróżowych kwiatów, symbol czystości i ofiary. Ciepłe, zapraszające żółte tło, podobne do tropikalnego zachodu słońca, otacza scenę, zapewniając uderzający kontrast z chłodniejszymi tonami postaci i bujną zielenią otaczającą ją. Odważne pociągnięcia pędzla artysty tworzą fakturę, niemal senną jakość, jakby obraz dopiero wynurzał się z podświadomości.