To fascynujące dzieło zaprasza widza do spokojnego, niemal kontemplacyjnego wnętrza, gdzie kobieta siedzi ze skrzyżowanymi nogami na oświetlonej słońcem podłodze. Jej postura jest zrelaksowana, ale zamyślona; jedną ręką podpiera głowę, spoglądając w dół w momencie refleksji. Ciepłe tony jej skóry kontrastują z chłodniejszą paletą tła, które ukazuje okno z zielonym krajobrazem na zewnątrz, postać na koniu oraz czarnego kota, co dodaje warstw cichej narracji poza bezpośrednim otoczeniem. Odważne pociągnięcia pędzla artysty ożywiają kontury ciała i białego materiału, podczas gdy gra światła i cienia na podłodze oraz martwej naturze u jej stóp — owocach i kapeluszu — potęguje wrażenie intymności i spokoju.

Kompozycja łączy prostotę i głębię; ciepła podłoga w odcieniu brzoskwini zajmuje dużą część płótna, tworząc przestrzeń, gdzie samotność postaci jest zarówno fizyczna, jak i emocjonalna. Powściągliwa, ale wyrazista paleta kolorów — ziemiste ochry, zielenie oraz głębokie cienie — odzwierciedla subtelną percepcję obecności człowieka przez artystę, nadając scenie ponadczasową godność. Ten obraz, powstały w okresie eksploracji przez artystę odległych kultur i ducha ludzkiego, wywołuje silne emocje, skłaniając widza do refleksji nad myślami kobiety i subtelną symboliką spokojnego, domowego otoczenia.