Portret uchwyca moment spokojnej kontemplacji, a spojrzenie portretowanej błądzi w niewidoczne. Jej wyraz twarzy, będący mieszanką pogody ducha i być może odrobiny melancholii, przyciąga. Technika artysty jest mistrzowska; miękkie pociągnięcia pędzla bez wysiłku modelują subtelne krzywizny jej twarzy, a delikatna gra światła i cienia tchnie życie w płótno. Kremowa biel kołnierza i delikatny blask pereł stanowią piękny kontrast z ciemnym tłem, dodając głębi i podkreślając jej cechy. To subtelna symfonia tonów i faktur, przywodząca na myśl minioną epokę.