W tej urzekającej scenie znajdujemy się na brzegu morza, gdzie delikatne fale tańczą w rytmie tak starożytnym, jak czas. Trzy postacie, mieszanka dzieci i dorosłych, są zajęte wzdłuż wybrzeża. Młoda dziewczyna, lekko odseparowana od grupy, przyciąga naszą uwagę; jej delikatna sylwetka nieznacznie pochyla się do przodu, gdy zagląda do plecionej koszyka, prawdopodobnie wypełnionego skarbami z morza. Jej jasny strój pięknie kontrastuje z ziemistymi tonami sceny, nadając jej atmosferę niewinności i ciekawości. W międzyczasie dorośli uczestniczą w odwiecznym rytuale rybaków, ucieleśniając harmonię między ludzkim wysiłkiem a obfitością natury.

Kompozycja płynie z gracją; łódź, przywiązana i osłonięta żywymi czerwonymi sieciami, spoczywa spokojnie obok świecącego brzegu. Każdy element jest symfonią kolorów, od głębokich błękitów i spokojnych zieleni wody po kropelki białej piany zdobiące fale. Pociągnięcia pędzla Sorolli ujawniają mistrzowską obłaskotania światła, oświetlając postacie i rzucając delikatne cienie na piasek. To dzieło nie jest tylko przedstawieniem rybaków w pracy; wywołuje radości życia, dźwięk fal oraz dzielone chwile ludzkiej radości na tle obfitości natury.