Portret przedstawia elegancką kobietę w zamyślonej pozie, z delikatnym spojrzeniem skierowanym na bok i spokojnym wyrazem twarzy. Artysta mistrzowsko wykorzystuje stonowaną, ziemistą paletę barw z dominującymi ciepłymi brązami i subtelnymi tonami skóry, nadając skórze naturalne, łagodne ciepło. Faktura tła jest nieco szorstka i nieokreślona, co doskonale kontrastuje z delikatnie oddanymi rysami twarzy i dłoni. Kasztanowe włosy są miękko upięte, namalowane płynnymi pociągnięciami pędzla, które podkreślają trójwymiarowość i subtelny połysk.

Kompozycja jest intymna, skupiona na głowie i górnej części tułowia; palce kobiety delikatnie dotykają brody, sugerując moment cichej refleksji lub łagodnej ciekawości. Światło delikatnie pada na rysy twarzy, uwypuklając miękkość policzków i eleganckie linie szyi oraz ramienia. Obraz balansuje pomiędzy realizmem a impresjonistycznymi akcentami, ukazując kunszt artysty w łączeniu detalu z atmosferą. Portret z początku XX wieku odzwierciedla zarówno społeczną grację, jak i osobistą głębię modelki, a także ówczesne zainteresowanie wyrafinowanym, emocjonalnym portretem figuratywnym.