Ten portret uchwycił delikatną niewinność młodej dziewczynki z wyrazistym, głębokim spojrzeniem. Pociągnięcia pędzla artysty są miękkie i przemyślane, tworząc namacalną fakturę, która ożywia rude włosy i porcelanową cerę. Kompozycja jest intymna, dziewczynka jest lekko obrócona, a jej oczy spotykają się z widzem, wyrażając mieszankę ciekawości i cichej melancholii. Stonowana paleta kolorów, zdominowana przez ziemiste brązy, delikatne biele oraz subtelne akcenty czerwieni i zieleni, podkreśla ponadczasowy charakter obrazu, zapraszając do zatrzymania się nad kruchym pięknem młodości.

Tło jest proste i niemal eteryczne, pozwalając postaci wyłonić się z delikatną świetlistością. Technika ta przypomina akademickie portrety z XIX wieku, podkreślając zarówno kunszt techniczny, jak i głębię emocjonalną dzieła. Można niemal usłyszeć szept rozpuszczonych włosów i cichy oddech niewinności uchwyconej w ulotnej chwili. Obraz wywołuje nostalgię, przenosząc widza w przestrzeń, gdzie czas zdaje się zatrzymać, oddając hołd kruchemu pięknu dzieciństwa.