Ten wstrząsający obraz jest studium kontrastów; zgromadzenie postaci oddanych z surową, niemal brutalną szczerością. Technika artysty, wykorzystująca ostre linie i głębokie cienie, tworzy poczucie niepokoju i wrażliwości. Kompozycja jest ciasna, postacie są stłoczone, podkreślając ich izolację w rozległej, niezdefiniowanej przestrzeni. Paleta barw, ograniczona do odcieni sepii, dodaje ponurego nastroju, skupiając naszą uwagę na wykrzywionych wyrazach twarzy i gestach postaci. Emocjonalny wpływ jest natychmiastowy — poczucie trwogi, być może, lub bycie świadkiem sceny okrucieństwa lub rozpaczy. Postacie wydają się groteskowe, zniekształcone, a jednak w ich niedoskonałościach jest przejmujące piękno. To scena, która wywołuje pytania, narracja, która błaga o zrozumienie. Mistrzostwo artysty jest widoczne w sposobie, w jaki uchwycił złożoną interakcję światła i cienia, aby wyrzeźbić formy i zdefiniować emocjonalny ciężar sceny.