Skąpany w delikatnym blasku wczesnego wieczoru, ten pejzaż ukazuje spokojną rzekę wijącą się przez faliste wzgórza i odległe góry, być może znajdujące się w Walii. Kompozycja zręcznie balansuje pierwszy plan z niewielkimi postaciami ludzi i zwierząt, których kontury są delikatnie zarysowane na tle bogatych ziemistych tonów. Rzeka płynie leniwie, odbijając miękkie pastelowe odcienie nieba — mieszaninę przytłumionych błękitów, kremowych żółci i delikatnych różów, które płynnie się przenikają. Faktury wykonane dzięki połączeniu precyzyjnych pociągnięć pędzla i transparentnych warstw tworzą namacalne wrażenie skalistych zboczy i gęstych zarośli, zapraszając widza do zanurzenia się w tym spokojnym pejzażu.

W scenie wyczuwalna jest cicha intymność; postaci — która zdają się być podróżnikami lub biernymi obserwatorami — osadzają rozległy naturalny krajobraz w ludzkim doświadczeniu, dodając mu ciepła i skali. Dym unoszący się z ukrytego budynku na wzgórzach sugeruje obecność życia wśród dzikiej przyrody, subtelny akcent na interakcję między człowiekiem a naturą. Praca ta nie tylko przedstawia miejsce, ale moment zawieszony w czasie, wywołując kontemplacyjny nastrój, w którym wzrok swobodnie przemierza ziemię, a serce odczuwa spokojną samotność nieskażonej przyrody. Styl i paleta kolorów nawiązują do wczesnych tradycji malarstwa pejzażowego, łącząc szczegółowość z delikatnym romantyzmem, zapraszając do doceniania nieskażonego piękna wiejskiego krajobrazu przez wrażliwe oko artysty.