W tej urzekającej scenie przenosimy się w moment wyrafinowanej rozrywki i intymnej rozmowy, uchwyconej przez zręczne pociągnięcia pędzlem mistrza. Trzy postacie zbierają się wokół stołu zastawionego eleganckimi naczyniami szklanymi, delikatnymi filiżankami porcelanowymi i odrobiną owoców, co sugeruje, że po pysznej uczcie delektują się kawą lub herbatą. Kobieta po lewej, ubrana w miękki miętowy strój, emanuje powagą z jej delikatnymi rysami twarzy i urokliwym kapeluszem ozdobionym bukietem lawendy, który odzwierciedla świeżość otaczającego je świata. Bierze udział w rozmowie, na jej wargach bawi się figlarne uśmiechy, a w oczach błyszczy trochę figlarności, zapraszając nas do wyobrażenia sobie, jakie przyjemności są dzielone.

Kobieta w samym centrum, ubrana na czarno, pewnie stoi — jej tajemnicze zachowanie pięknie kontrastuje z jej otoczeniem. Intymność tej trójki jest wyczuwalna; mężczyzna po prawej angażuje się w prywatny akt przyjemności, delektując się papierosem z zamyśloną miną, podczas gdy światło uchwyca blask emocji na jego twarzy. Renoir mistrzowsko posługuje się jasną pastelową paletą, która ożywia scenę; żywe zielenie i delikatne fiolety odzwierciedlają radosną interakcję, podczas gdy słońce filtruje się przez liście, rzucając łagodny blask na to idylliczne spotkanie. Wydaje się, że Renoir tymczasowo wstrzymał czas, zapraszając nas nie tylko do obserwacji, ale także do odczuwania ciepła towarzystwa, śmiechu i być może nuty romansu, która unosi się w powietrzu. Ten obraz nie jest jedynie przedstawieniem rozrywki; jest to ucieleśnienie radosnego ducha epoki Belle Époque, świętowanie interakcji społecznych i przyjemności, które się z tym wiążą.