Ten sugestywny portret przedstawia młodą dziewczynę trzymającą żywy bukiet dzikich kwiatów, emanującą spokojną, refleksyjną obecnością. Delikatna gra światła i cienia na jej bladym obliczu i dłoniach ukazuje wyrafinowaną technikę artysty, podkreślając miękkie faktury i naturalistyczne detale. Jej wyraziste oczy zdają się zapraszać widza do intymnej chwili, podczas gdy ciepłe, ziemiste tło pięknie kontrastuje z chłodniejszymi tonami niebieskiej sukienki i żywymi czerwieniami oraz żółciami kwiatów.

Kompozycja jest starannie zbalansowana, gdzie bukiet pełni rolę wizualnego kotwicy oraz symbolu ulotnego piękna lata. Pociągnięcia pędzla są precyzyjne, lecz płynne, tworząc wrażenie życia i ruchu w bezruchu. Emocjonalnie obraz wywołuje uczucie niewinności splecionej z subtelną melancholią, jakby dziewczyna znajdowała się między dzieciństwem a nieznaną przyszłością. Kontekst historyczny wskazuje na styl XIX wieku, odzwierciedlając okres, gdy portret dążył do ukazania osobowości i uczuć wewnętrznych, a nie tylko wyglądu zewnętrznego.