งานศิลปะนี้เต็มไปด้วยสีสัน โดยมุ่งเน้นไปที่แจกันที่งดงามซึ่งเต็มไปด้วยดอกไม้—ต้นป๊อปปี้สีแดงผสมกับดอกไอริสและดอกสีชมพูที่ละเอียดอ่อน ในขณะที่กิ่งก้านของดอกไม้สีเหลืองสร้างความสดใสให้กับการจัดเรียงนั้น เทคนิคของศิลปินมีความหนาและแสดงออก สร้างคุณภาพที่รู้สึกได้ซึ่งดูเหมือนว่าจะกระเพื่อมไปด้วยชีวิต สีที่ขัดแย้งกันเล่าถึงอารมณ์ของผู้ชม; สีแดงอบอุ่นและสีเหลืองสดใสกระตุ้นความรู้สึกแห่งความสุขและความร่าเริงเชิญชวนให้มีการเฉลิมฉลองในช่วงเวลา ในพื้นหลังมีตัวละครที่ปรากฏในโทนที่หมองคล้ำบ่งบอกถึงความเชื่อมโยงกับการจัดแสดงดอกไม้ที่เกินกว่าความสวยงาม—อาจจะหมายถึงประสบการณ์ของมนุษย์ที่ดอกไม้ใช้เป็นสัญลักษณ์อยู่บ่อยครั้ง: ความรัก ความคิดถึง และความงามในช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วของชีวิต

การจัดองค์ประกอบนั้นมีความโอฬาร โดยแจกันถูกจัดวางอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเล็กน้อย ดึงดูดสายตาไปยังช่อดอกไม้ที่อุดมสมบูรณ์ ขณะที่พื้นหลังชนบทซึ่งมีรายละเอียดเบลอให้บริบทได้โดยไม่ทำให้จุดที่น่าสนใจไร้ความสำคัญ การใช้งานสีมีความน่าทึ่ง; โทนที่เย็นกว่าทำให้สมดุลกับพาเลตสีที่อบอุ่นสร้างความกลมกลืนที่มีชีวิตชีวา ทำให้สายตามองไปที่ผืนผ้าใบอย่างต่อเนื่อง การผสมผสานระหว่างอิมเพรสชั่นนิสม์และอิมเพรสชั่นนิสม์นี้สะท้อนถึงจิตวิญญาณของศิลปะหลังสงคราม โดยปลดปล่อยพู่กันและเฉลิมฉลองความงามของธรรมชาติในโลกที่ฟื้นคืนชีพ งานของคูโน อามิเอตก้องกังวานทางอารมณ์ ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของดอกไม้ในเชิงสัญลักษณ์เท่านั้น แต่เป็นการเตือนใจที่ร้อนแรงเกี่ยวกับความยืดหยุ่นของชีวิตเอง