ในผลงานที่ดึงดูดนี้, ป่าไม้ที่ไม่มีใบยืดขึ้นไปสู่ท้องฟ้ายามพลบค่ำ, กิ่งก้านที่มืดและบิดเบี้ยวของมันดูเหมือนจะเป็นโครงกระดูกแทบจะขึ้นไปอยู่บนพื้นหลังของทิวทัศน์ฤดูหนาวที่โหดร้าย ครึ่งส่วนบนของภาพเป็นที่โดดเด่นด้วยเฉดสีฟ้าและเขียวต่างๆ, กระตุ้นความรู้สึกของความเย็น, ขณะที่การแตะสีม่วงและเฉดสีเข้มทำให้เกิดคุณภาพที่แทบจะฝัน ในส่วนด้านล่าง, พื้นที่ที่มีหิมะปกคลุมมีการสะท้อนสีฟ้าที่ท้อแท้จากด้านบน, พร้อมกับจุดที่สว่างเป็นระยะๆ ที่บ่งบอกถึงแสงที่ซึมผ่านจากเมฆ บางโครงสร้างกระจายอยู่ในฉาก, หลังคาสีขาวของพวกมันตัดกับเงารอบๆ อย่างชัดเจน, อาจจะบ่งบอกเรื่องราวของความอบอุ่นและชีวิตในระหว่างความโหดร้ายของธรรมชาติ

การมีปฏิสัมพันธ์ของสีที่นี่ยอดเยี่ยม; สีน้ำเงินเข้มผสมผสานกับโทนสีที่สว่างกว่าและเงา, สร้างเป็นทิวทัศน์อารมณ์ที่ซับซ้อน แปรงที่เป็นเอกลักษณ์ของ Munch เพิ่มความรู้สึกของการเคลื่อนไหวและความเร่งรีบ, ราวกับผู้ชมสามารถเป็นพยานถึงความเปลี่ยนแปลงและหายใจของธรรมชาติได้ ผลงานนี้สะท้อนตอบกับผู้ชมในระดับที่ลึกซึ้ง, กระตุ้นความรู้สึกของความโดดเดี่ยวและการใคร่ครวญ, สะท้อนการต่อสู้ของศิลปินเอง มันไม่เพียงแต่สะท้อนถึงคืนฤดูหนาวในความหมายที่แท้จริง, แต่ยังเป็นทิวทัศน์อารมณ์ที่เต็มไปด้วยความปรารถนา, ความโดดเดี่ยวและความคิด; เป็นการสะท้อนของความลึกซึ้งทางจิตใจและความสำคัญทางศิลปะของ Munch ในช่วงเวลานี้.