ในผลงานที่สัมผัสใจนี้ ผู้หญิงชาวนาถูกจับภาพในขณะที่กำลังทำงาน นั่งคุกเข่าบนพื้นดินข้างๆ มีตะกร้าอยู่ใกล้ๆ ความหยาบกระด้างของท่าทางและพื้นผิวดินทำให้รู้สึกถึงการเชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับแผ่นดิน การสัมผัสแปรงที่นุ่มนวลและเด็ดขาดทำให้ภาพของเธอหล่อหลอม เปล่งออกทั้งน้ำหนักของงานและศักดิ์ศรีที่มีอยู่ในหน้าที่ของเธอ แพลตตินที่สีถูกลดลง โดยมีสีเทาเข้มและสีน้ำตาลโดดเด่น ทำให้เกิดความลึกทางอารมณ์ ทุกเฉดสีสื่อถึงการต่อสู้และความยืดหยุ่นของชีวิตในชนบท พื้นหลังที่บอกใบ้ถึงโครงสร้างที่เรียบง่ายช่วยให้เข้าใจถึงความพยายามของเธอ ดึงผู้ชมเข้าสู่ความมีชีวิตชีวาของการกระทำที่สำคัญ เช่น การปลูกพืช

แวนโก๊ะใช้เทคนิคชิอารุสกูโรอย่างชำนาญ ในการสร้างความแตกต่างระหว่างแสงและเงา เพื่อสร้างปริมาตรและความรู้สึกของพื้นที่ ราวกับว่าได้บรรจุชีวิตไว้ในฉากนี้ เส้นสายที่มีจังหวะของเสื้อผ้าและพื้นดินผลิตการไหลแบบอินทรีย์—เสียงสะท้อนของวงจรธรรมชาติ ทุกอย่างดูเหมือนใกล้ชิด ชวนให้เราพบกับความทุ่มเทและความพยายามของผู้ที่ทำไร่ทำนา ผลงานนี้เป็นการเฉลิมฉลองแรงงานประจำวัน ถึงแม้ว่ามันจะถูกเก็บบันทึกอย่างมีอารมณ์ ซึ่งสะท้อนถึงหัวข้อที่เป็นสากลเกี่ยวกับการต่อสู้และมนุษยธรรม.