In dit aangrijpende werk wordt een boerin vastgelegd in een moment van arbeid, knielend op de grond met een mand naast zich. De ruigheid van haar houding en de textuur van de grond roepen een diepe verbinding met de aarde op. Zachte, maar stevige penseelstreken geven haar figuur weer, wat zowel het gewicht van haar werk als de waardigheid die inherent is aan haar taak aanduidt. Het gedempte kleurenpalet, gedomineerd door diepe grijs- en bruintinten, versterkt de emotionele diepte, elke tint suggereert de strijd en veerkracht van het boerenleven. De achtergrond, die aan eenvoudige structuren doet denken, biedt context voor haar inspanning, dompelend de kijker in de vitaliteit van een zo fundamentele actie als planten.

Van Gogh past meesterlijk chiaroscuro-technieken toe, waarbij hij licht en schaduw contrasteert om volume en een gevoel van ruimte te creëren, alsof hij leven in de scène blaast. De ritmische lijnen van haar kleding en de grond creëren een organische stroom—een echo van de cycli van de natuur. Alles voelt bijna intiem aan, ons uitnodigend om de toewijding en volharding van degenen die de aarde bewerken te begrijpen. Dit stuk is een viering van het dagelijkse werk, aangrijpend vastgelegd, dat resoneert met universele thema's van inspanning en menselijkheid.