ผืนผ้าใบแสดงภาพทิวทัศน์ที่เงียบสงบและเขียวขจี ประดับประดาด้วยต้นไม้ เนินเขาอ่อนนุ่ม และเทือกเขาไกลโพ้นที่สร้างความรู้สึกถึงความลึกและความสงบ บุคคลเดี่ยวหนึ่งคนซึ่งอาจเป็นชาวสวนหรือตำบลคนจนกำลังนั่งอยู่บนพื้นหญ้าท่ามกลางพืชพันธุ์ที่อุดมไปด้วยสีสันและดอกไม้ที่กำลังบาน ภาพสีที่นุ่มนวลของเธอราวกับพูดเบา ๆ ในสายลมที่อ่อนโยน สัมผัสการทำงานที่เป็นเอกลักษณ์ของเรโนอาร์เต้นระบำไปทั่วผิวพื้นผิว ของภาพ ดูเหมือนฉากจะมีชีวิตชีวา โดยแต่ละเส้นของแปรงที่ลงสีทำให้เกิดความรู้สึกของการเคลื่อนไหวและจังหวะ ทำให้ผู้ชมสามารถรู้สึกถึงความอ่อนโยนของธรรมชาติ

พาเลทสีเป็นการผสมผสานที่กลมกลืนกันของสีพาสเทลอ่อน ๆ และสีเขียวสดใส ผลที่ได้คือการบันทึกความจริงของฤดูใบไม้ผลิได้อย่างมีประสิทธิภาพ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างแสงและเงาสร้างบรรยากาศที่ดูเหมือนจะดึงดูดผู้ชมให้ไปสู่วิวทิวทัศน์ ซึ่งเชิญชวนให้หยุดและเพลิดเพลินไปกับความงามที่เงียบสงบนี้ งานชิ้นนี้ของเรโนอาร์สะท้อนถึงพื้นฐานทางปรัชญาของอิมเพรสชั่นนิสม์ในศตวรรษที่ 19 ซึ่งมุ่งหวังจะจับภาพช่วงเวลาและอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป ที่นี่ ความสงบและความสุขที่เรียบง่ายจากธรรมชาตินั้นทำให้เกิดความรู้สึกคิดถึงอย่างสงบ ๆ คุณอาจอยากให้เวลาที่ง่ายขึ้น หรืออาจจะเป็นการเตือนที่นุ่มนวลในการชื่นชมความงามของโลกที่อยู่รอบตัวเรา