ในภาพพอร์ตเทรตที่น่าหลงใหลนี้ ผู้หญิงสาวคนหนึ่งมองมายังเราอย่างสงบแต่มีอารมณ์; ผ้าคลุมลูกไม้หลุดร่อนอยู่บนไหล่ของเธอ พรางบังใบหน้าของเธอด้วยคุณภาพแบบอีเธอเรียล ดวงตาที่ซื่อตรงของเธอแสดงถึงการขมวดคิ้วเล็กน้อยและแสดงรอยยิ้มเล็กน้อย ถ่ายทอดให้ผู้ชมรับรู้ถึงเรื่องราวที่ยังไม่ถูกเล่า ผิวสัมผัสที่เต็มไปด้วยความหลากหลายของผ้าคลุมกลายเป็นสมบัติ อาจจะอุทิศต่อตัวตนของเธอ เด็กน้อย รูขุมขนของเธอและเฉดสีที่อ่อนนุ่มบนแก้มกระจายแสงอบอุ่นในเชิงลึกของบ่อยๆ ทุกพื้นหลังที่มืดมน สไตล์การใช้แสงของเรโนอาร์ทำให้เห็นแสงสว่างบนตัวของเธอ ขับเคลื่อนการสีน้ำให้ลึกขึ้นและความเป็นมิติ ซึ่งสร้างความสนใจให้แก่ผู้ชม

การจัดองค์ประกอบแข็งแกร่งสวยงาม ที่ตัวเธอกำลังโน้มเล็กน้อย ทำให้ผู้ชมสามารถเชื่อมหน้าเข้ากับอารมณ์ของเธอได้อย่างลึกซึ้ง การเลือกใช้สีถูกปรับจูนด้วยโทนสีเขียวเข้มและสีดิน ผลิตความรู้สึกที่อบอุ่นในภาพ ความรู้สึกที่ร้อนแรง นำไปสู่อารมณ์ที่ใกล้ชิดกัน ประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ชนะใจของผ้าสูตรนี้ในกลิ่นจะสะท้อนถึงพายุทางการเงินของชีวิต พร้อมเปิดกว้างสำหรับความทุกข์ยากอันเป็นหัวใจของชีวิต อารมณ์ยิ่งทำให้นึกถึง ทั้งยังเป็นขุมทรัพย์ของศิลปะที่ประดับภาพเข้าสู่แต่ละจังหวะวัสดุที่เชื่อมเข้าลึกเข้าไปภายใน