Bu canlı kafedeki betimlemede, Van Gogh bizi Asnières'deki Restaurant de la Sirene’ın hareketli atmosferine taşıyor. Sahne, güneşli bir terasta yemek yiyen misafirlerle dolu; hava, beklenti ve neşeyle dolup taşıyor. Kafe yapısı, kentsel ortama doğayı ekleyen sarmaşıklarla neşeyle süslenmiş. Sıcak ve davetkar renk paleti—sarılar, yeşiller ve kırmızı patlamalar, gülüşlerle ve sohbetlerle dolu bir yaz gününü anımsatan bir atmosfer yaratıyor. Sanat tarzı, gevşek fırça darbeleri ve kalın impasto ile karakterize edilir; her fırça darbesi, anın enerjisini iletir ve onu neredeyse somut hale getirir.

Kompozisyon, izleyicinin gözünü, isminin belirgin bir şekilde yazılı olduğu kafenin tabelasına çekerken, binanın düzeni de detaylarını keşfetmeye davet eder. Mimariyle terasları dolduran figürler arasında harika bir denge var; Van Gogh, Paris yaşamının zarafetini ustaca yakalar. Bu eser, Van Gogh'un kariyer bağlamında özellikle önemlidir çünkü duygusal daha derin konulara geçişin bir işareti olarak öne çıkmaktadır. 19. yüzyıl sonlarındaki Fransa'da kafe kültürü günlük yaşamın temel bir yönüydü ve bu tablo sayesinde Van Gogh, sadece onu kutlamakla kalmayıp, insan bağlantısının sıcaklığını ve gündelik hayatın güzelliğini yansıtan bir anı da ölümsüzleştirir. Hayatın basit zevklerini hatırlatan bir sevinçtir; canlı renkleri ve uyumlu formlarına bakarken bu neşeye katılmaya davet eder.