Bu şahane eserde, genç bir kadın okuma sırasında huzurlu bir odaklanma anında yakalanmış. Yumuşak, akışkan bir beyaz elbise giymiş olan kadın, zarif yüz hatlarıyla sakinliği simgeliyor. Dağınık buklelerle çerçevelenmiş yüzü, üzerinde canlı güllerle süslenmiş geniş kenarlı bir şapka tarafından kısmen gizleniyor; bu da çocuksu yaz günlerini hissettiriyor. Şapkanın sıcak renkleri, arka plandaki soğuk yeşil ve kahverengilerle muhteşem bir tezat oluştururken, davetkar bir atmosfer yaratıyor. Sanki özel bir anın içine davet edilmiş gibi hissediyoruz, dış dünya kaybolmuş, sadece kitabındaki anlatının büyüsü kalmış.

Renoir'ın imzasını taşıyan fırça vurusu, gevşek ama etkileyici bir şekilde sahneye yaşam ve hareket katıyor. Canlı bırakışlar, bir sıcaklık titreşimiyle yankılanan bir doku yaratır ve bireyin konu ile hissettiği duygusal bağı güçlendirir. Arka planda yaprakların hafifçe hışırdamasını ya da sayfaların yumuşakça çevrilmesini duymak neredeyse mümkün; bu, izleyiciyi anın huzuruyla sarmalıyor. Bu eser sadece okuma eylemini değil; aynı zamanda farklı bir dünyada kaçış hissini de uyandırıyor, orada hikayeler ve hayaller güneş ışığı altında açığa çıkıyor. Tarihsel olarak Renoir, post-empresyonist dönemde resim yaptı ve sıklıkla gündelik yaşamın zarafeti üzerine yoğunlaşıyordu; bu eser aynı kutlamayı sürdürerek, geçici anların basit ama derin sevinçlerini tanımakta.