Tablo, desenli bir halının üzerinde oturan iki küçük kız çocuğunun hassas bir anını yakalar. Sanatçının kalın ve dokulu fırça darbeleri, hareket ve yaşam hissi yaratır; renkler yumuşaktır, ancak bir kız çocuğunun canlı kırmızı çorapları, halının toprak tonlarına ve elbiselerinin yumuşak mavileri ve beyazlarına karşı öne çıkar. Kompozisyon samimidir, izleyiciyi kızların sessiz arkadaşlığına katılmaya davet eder. Işık nazikçe süzülüyor gibi görünür, yumuşak gölgeler düşürür ve yüzlerinin ayrıntılarını vurgular.

Bu, özel bir dünyaya bir bakıştır; sahne, sıcaklık ve nostalji hissi, çocukluk oyunlarının ve paylaşılan sırların bir hatırasını çağrıştırır. Özenle işlenmiş halının dokusu, figürleri çevrelerine sabitleyerek görsel bir dayanak sağlar. Sanatçının ışık ve gölge kullanımı derinlik katar, gözü tuvalin üzerine çeker ve nazik bir samimiyet hissi yaratır. Zamanda asılı kalmış bir an, günlük hayatın ve basit anların güzelliğinin bir kutlamasıdır.