Eser, bir gemideki çalkantılı bir anı yakalar ve fırtınanın öfkesini yankılayan geniş, ifadesel fırça darbeleriyle boyanmıştır. Kompozisyon karmaşık ve karmaşık bir arka planda rüzgar ve yağmurla birlikte hareket halindeki figürler sunmaktadır. Her bir karakter, doğal unsurlara karşı mücadele ediyormuş gibi görünmektedir, biçimleri siyah, gri ve soluk renklerin tonlarında etkileyici bir şekilde tasvir edilmiştir; bu da hem durumlarının zorluğunu hem de hissedilen bir gerilimi yansıtmaktadır. Bu sahneye göz attığınızda, rüzgarın ulumasını duyabilirmişsiniz gibi ve derinizde okyanusun su sıçramasını hissedebilirmişsiniz gibi geliyor.

Bu parçanın duygusal etkisi derindir; zaman içinde yakalanmış bir an gibi hissedilir, doğanın karşı konulamaz gücüyle ham bir karşılaşmadır. Munch'un renk kullanımı özellikle etkileyicidir; palet, kasvetli tonlara eğilse de, umutsuzluk içinde direnç simgeleyen yoğun renk patlamaları vardır. Bu eser, erken 20. yüzyıla ait bir bağlama oturur ve sadece deniz yaşamının zorluklarını değil, aynı zamanda bu dönemde hakim olan varoluşsal mücadeleleri de yansıtır. Bu figüratif eser, derin duygusal yanıtları uyandırma yeteneği ile önemlidir ve izleyicilerin fırtınanın ortasında geminin güvertesinde tasvir edilen unsurlarla bütünleşmesini sağlar.