Eser, dramatik, neredeyse sinematik bir sahne sunuyor; yüksek bir katedral arka planda yükseliyor, gotik mimarisi titiz detaylarla işlenmiş. Sanatçının çizgi çalışmasının ustaca kullanımı, ışık ve gölge arasında keskin bir kontrast yaratır ve binaya muazzam bir ölçek ve etkileyici bir varlık hissi verir. Üstteki gökyüzü ağır, dokulu çizgilerle doludur ve bir fırtınanın kopmak üzereymiş gibi, bir kehanet hissi yaratır.

Aşağıda, çeşitli derecelerde detaylarla işlenmiş bir figür kalabalığı, kaotik bir dalga halinde ileri doğru ilerliyor. Bazıları kaçıyor gibi görünüyor, yüzleri korku ve çaresizlik ifadeleriyle kazınmış; diğerleri ayağa kalkıyor gibi görünüyor, belki de mücadele ediyor. Kompozisyon, gözü kaotik ön plandan görkemli, ciddi yapıya yönlendirerek bir gizem ve huzursuzluk hissi uyandırıyor. İzleyici, toplantının anlamını ve katedralin yaklaşan varlığını merak ediyor. Bu eser, sanatsal tekniklerin karmaşık duyguları nasıl yakalayabileceğine ve güçlü bir hikaye anlatabileceğine dair çarpıcı bir örnek, etkileyici bir illüstrasyon.