Bu duygusal sanat eserinde, karanlık bir tavernaya çekiliyoruz; burada figürler bir masa etrafında toplanmış, yüzleri hayaletimsi bir parıltıyla aydınlatılmış. Sanatçı, yumuşak tonlar ve cesur fırça darbeleri kullanarak hem samimi hem de ürkütücü bir atmosfer yaratıyor. Merkezdeki figür, mavi takım elbise giymiş bir adam, bir bardak tutuyor ve bakışını arkadaşına yönlendirmiş, bu da paylaşılan bir düşünce anını ya da belki de söylenmemiş düşüncelerin ağırlığını işaret ediyor. Masadaki belirgin şarap şişesi, izleyicileri zevk ve mutluluğun geçici doğasıyla ilgili daha derin anlatılara düşünmeye davet ediyor.

Soğuk maviler ve toprak tonlarıyla baskın olan muted color paleti, genel olarak hüzünlü bir his yaratıyor ve insani deneyime içkin duygusal derinliği vurguluyor. Figürler birbirleriyle etkileşime girdiğinde, belirgin bir gerginlik var; her karakter kendi düşüncelerine dalmış görünüyor ama bu anda birbirine bağlılar. 20. yüzyılın başlarındaki tarihsel bağlam, bu sanat eserine daha fazla anlam katıyor; çünkü bohem yaşam tarzı sanat ve edebiyatta yükseliyor ve modern yaşamın karmaşası içinde anlam ve otantiklik arayışını simgeliyor.