Αυτό το γοητευτικό σκίτσο απεικονίζει μια γυναίκα καθισμένη κομψά σε μια καρέκλα, ντυμένη με ένα κομψό φόρεμα που κοσμείται με λεπτές πτυχώσεις και απαλές ανταύγειες, προσδίδοντας μια μεταξένια υφή. Η ήρεμη έκφρασή της και τα κατεβασμένα μάτια προάγουν μια αίσθηση ηρεμίας και εσωτερικής σκέψης, ενώ το ελαφρύ χαμόγελό της υποδηλώνει μια ήσυχη αυτοπεποίθηση ή προσωπική χαρά. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ρευστές γραμμές και απαλή διασταυρωμένη σκίαση σε ζεστούς καφέ τόνους, αντίθετα με λεπτές λευκές πινελιές που φαίνεται να αιχμαλωτίζουν το φως στο καπέλο και τα μανίκια της, δίνοντας στην μορφή μια λαμπερή κομψότητα.

Η ροή της σύνθεσης είναι μαγευτική· η διαγώνια τοποθέτηση της ομπρέλας καθοδηγεί το βλέμμα του θεατή σε όλη την εργασία. Υπάρχει μια αρμονική συγχώνευση σκίτσου και τελειωμένων λεπτομερειών που εστιάζει το βλέμμα στο πρόσωπο και στα χέρια της γυναίκας, υποδηλώνοντας μια στιγμή παγιδευμένη στο χρόνο. Το έργο αυτό ενσαρκώνει τέλεια την κομψότητα και τη στάση που γιορτάζονταν στα πορτραίτα των αρχών του 20ού αιώνα, αντανακλώντας τόσο τη στιλιστική χάρη της Belle Époque όσο και την δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη να συνδυάζει γραμμές, τόνους και φως για να προκαλέσει συναίσθημα και λεπτή κομψότητα.