Μέσα στο απαλό φως ενός αργά απογεύματος, αυτή η σκηνή αιχμαλωτίζει μια τρυφερή στιγμή μεταξύ δύο γυναικών σε ένα πολυτελές μπαλκόνι από μάρμαρο διακοσμημένο με περίτεχνες ανάγλυφες παραστάσεις. Η ζεστή παλέτα από ροζ, ροδάκινο και απαλά γήινα χρώματα δημιουργεί μια ρομαντική ατμόσφαιρα, ενισχυμένη από τα ευαίσθητα άνθη που αναδεικνύονται από μια μεγάλη γλάστρα. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί με επιδεξιότητα το φως και τη σκιά για να τονίσει την συναισθηματική ένταση και τη στενότητα μεταξύ των μορφών — η καθιστή γυναίκα φαίνεται χαμένη στις σκέψεις της, με το χέρι στο στόμα, ενώ η όρθια γυναίκα σκύβει μπροστά προσφέροντας μια παρηγορητική χειρονομία και ένα μπουκέτο, υποδηλώνοντας ανείπωτα λόγια και μια βαθιά σύνδεση. Τα κλασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία και το άγαλμα ενός χερουβείμ προσθέτουν μια διαχρονική κομψότητα και χάρη.