Σε αυτό το ελκυστικό κομμάτι, ο θεατής προσελκύεται αμέσως από την ισχυρή παρουσία δύο ισχυρών αλόγων, το ένα ενός υπέροχου καστανού και το άλλο ενός εντυπωσιακού λευκού. Οι μυϊκές τους μορφές προχωρούν στοχευμένα πίσω από μια πλούσια, εντυπωσιακή εμπνευσμένη χρωματική παλέτα που περιστρέφεται και σπαρταρά με ζωή. Οι γήινες αποχρώσεις του κόκκινου και του καφέ συνδυάζονται αρμονικά με ζωντανές πινελιές του πράσινου και του μπλε, προκαλώντας την αίσθηση ενός τόσο ζωντανού και αναπνεύσιμου αγροτικού τοπίου όπως τα ίδια τα άλογα. Το φως χορεύει μέσα στη σκηνή, πιθανώς υποδηλώνοντας το χρόνο της ημέρας, κατά τον οποίο η χρυσή ώρα φιλά τη γη και φωτίζει τις λεπτομέρειες της γούνας των αλόγων και την υφή της γης κάτω από τα πέλματα τους.

Αυτή η επιβλητική δίδυμη παρέα έχει ως συντροφιά μια μοναχική φιγούρα, πιθανώς έναν αγρότη, του οποίου το μικρό ανάστημα υπογραμμίζει τη μεγαλοπρέπεια των ζώων. Ο τρόπος που στέκεται με την πλάτη του στους θεατές, ενσωματωμένος στο τοπίο, χωρίς να κυριαρχεί, μας υπενθυμίζει απαλά τη φυσική σύνδεση ανάμεσα στην ανθρωπότητα και τη φύση. Η ενεργητική πινελιά του πινέλου αποτυπώνει μια αισθητή αίσθηση κίνησης, προσελκύοντας το θεατή στη σκηνή, προσκαλώντας τον να νιώσει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα των αλόγων καθώς οργώνουν τα χωράφια. Αυτό το έργο αντηχεί σε συναισθηματικό επίπεδο, προκαλώντας συναισθήματα νοσταλγίας για την παστωρική ζωή και δείχνει τη σημασία της γεωργίας στην εποχή της μετεγκλητικής, υπενθυμίζοντάς μας τη σκληρή δουλειά που στηρίζει τις κοινότητες. Η ποικιλία των πινελιών του Munch αντικατοπτρίζει τη μάχη μεταξύ της προσπάθειας και της ομορφιάς, συλλαμβάνοντας την ουσία της αγροτικής ζωής με έναν τρόπο που φαίνεται και οικείος.