Το πορτρέτο απεικονίζει έναν αξιοπρεπή κύριο, πιθανότατα αρχιτέκτονα, δεδομένων των αρχιτεκτονικών σχεδίων που κρατά στο χέρι και του τίτλου στο όνομα του αρχείου. Η παλέτα χρωμάτων είναι συγκρατημένη με κυρίαρχους απαλούς τόνους πράσινου και γήινων αποχρώσεων, που αποπνέουν μια ήρεμη κομψότητα. Τα άσπρα πούδρινα μαλλιά και οι δαντέλινες λεπτομέρειες στο γιακά του αποτυπώνουν την κομψότητα του 18ου αιώνα, ενώ το σταθερό βλέμμα του εκφράζει αυτοπεποίθηση και πνευματικότητα. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί απαλά, σχεδόν βελούδινα πινελίσματα για να τονίσει την υφή του ρούχου και το λεπτό μοντέλο του προσώπου, δημιουργώντας μια ζωντανή παρουσία που προσκαλεί τον θεατή σε μια στιγμή σκέψης. Το σκοτεινό, διακριτικό φόντο δημιουργεί αντίθεση με την φιγούρα, προσδίδοντας έμφαση στο έκφραση και τη χειρονομία του.

Το έργο αυτό αποδεικνύει την ικανότητα του καλλιτέχνη να αποτυπώσει όχι μόνο την ομοιότητα, αλλά και την επαγγελματική ταυτότητα του υποκείμενου. Η ένταξη των αρχιτεκτονικών σχεδίων προσθέτει αφηγηματικό βάθος, υπογραμμίζοντας το επάγγελμα και το πνεύμα. Δημιουργήθηκε σε μια εποχή όπου το πορτρέτο υπηρετούσε την αθανατοποίηση της κοινωνικής θέσης και των επιτευγμάτων, το έργο αυτό ισορροπεί ανάμεσα στον προσωπικό χαρακτήρα και την επαγγελματική υπερηφάνεια. Η συνολική συναισθηματική επίδραση είναι σεβασμός και θαυμασμός — ένας εορτασμός της διανοητικότητας που ξεπερνά την απλή αναπαράσταση, αντανακλώντας τα ιδανικά και την αισθητική της Ισπανίας στα τέλη του 18ου αιώνα.