Het portret vangt een waardige heer, vermoedelijk een architect gezien de architectonische plannen die hij vasthoudt en de titel van het bestand. Het schilderij maakt gebruik van een verfijnd maar ingetogen kleurenpalet, gedomineerd door gedempte groenen en aardetonen, wat een rustige verfijning uitstraalt. De witgepoudreerde haren en de kanten details van zijn jabot doen denken aan de elegantie van de 18e eeuw, terwijl zijn directe blik vertrouwen en intellect uitstraalt. De kunstenaar gebruikt zachte, bijna fluweelachtige penseelstreken om de textuur van de kledij en de subtiele modellering van het gezicht te benadrukken, waarmee een levendige aanwezigheid wordt gecreëerd die de kijker uitnodigt in een moment van bedachtzaamheid. De donkere, ingetogen achtergrond contrasteert met de figuur, waardoor zijn aanwezigheid wordt versterkt en de focus op de expressie en het gebaar blijft.

Dit werk illustreert het talent van de kunstenaar om niet alleen een gelijkenis vast te leggen maar ook de professionele identiteit van het onderwerp. De opname van architectonische tekeningen voegt een narratieve diepte toe, waarbij het beroep en intellect worden benadrukt. Gemaakt in een tijd waarin portretten vaak werden gebruikt om sociale status en prestaties te vereeuwigen, balanceert dit stuk tussen persoonlijk karakter en beroepsmatige trots. De emotionele impact is respect en bewondering — een viering van intellect die verder gaat dan louter representatie, en die de idealen en esthetiek van het laat 18e-eeuwse Spanje weerspiegelt.