Dit kunstwerk toont een intieme scène van een vrouw die diep in gedachten is verzonken terwijl ze schetsen bestudeert; het is een stille, maar boeiende moment van artistieke beschouwing. De figuur, gekleed in een vloeiende witte jurk die elegant over de vloer uitloopt, zit met haar rug naar de toeschouwer gekeerd en leunt voorover naar een reeks tekeningen die op een stijlvolle sofa zijn gerangschikt. De zachte, bijna etherische penseelstreken creëren een delicate nevel die de kamer omhult, terwijl diffuus licht zacht iedere oppervlakte streelt. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door gedempte aardetinten, waarbij wit en crème subtiel contrasteren met de zachte groene en bruine tinten van het meubilair en de muren.