In deze tedere en intieme scène zijn twee jonge meisjes verdiept in de delicate taak van het schikken van bloemen. De kunstenaar vangt meesterlijk de onschuld en stille vreugde van de jeugd via hun gezichtsuitdrukkingen en gebaren. De meisjes zitten blootsvoets op de vloer, omgeven door een rijke, verspreide verzameling bloemen in zachte roze, rode en paarse tinten die mooi contrasteren met de gedempte aardetinten van de achtergrond. Het licht streelt zacht hun gezichten en kleding, waarbij het de texturen van de stoffen en bloemblaadjes subtiel en precies benadrukt.

De compositie is zorgvuldig in balans gebracht, waarbij de twee figuren op de voorgrond in een natuurlijke, ongemanierde houding geplaatst zijn, wat de kijker uitnodigt om hun wereld binnen te treden. Het kleurenpalet, gedomineerd door warme bruintinten en levendige bloemenkleuren, roept een gevoel van warmte en kalmte op, terwijl de delicate penseelstreken een tastbare kwaliteit aan het tafereel toevoegen. Dit werk weerspiegelt niet alleen de technische vaardigheid van de kunstenaar, maar straalt ook een emotionele warmte uit en viert de jeugdige onschuld en de eenvoudige genoegens die te vinden zijn in de natuur en het gezelschap aan het eind van de 19e eeuw.