In dit fascinerende landschap hangt de belofte van de oogst boven de uitgestrekte, golvende velden—een nauwe verwantschap met de aarde die van Gogh diep waardeerde. Gedomineerd door ritmische lijnen die het enorme perceel land afbakenen, onthult het werk een verhaal over agrarisch leven met zowel eenvoud als complexiteit. Het lijkt alsof de kijker het gefluister van een zachte bries kan horen die door de gewassen beweegt, vergezeld van het verre geluid van een door paarden getrokken wagen, wat een serene maar ijverige sfeer suggereert.

Het kleurenpalet, dat voornamelijk uit aarde­tonen en gedempte groenen bestaat, schildert een afbeelding van vitaliteit die is opgesloten onder een uitgestrekt sterrenwiel—zowel uitnodigend als melancholisch. Van Gogh's keuze voor bijna monochrome tinten weerklinkt met de inspanning van de oogst, die het gevoel van werk kapselt met de overvloed van de natuur. De structuur van dit stuk is deliberate; de horizonlijn leidt het oog door het landschap, van de voorgrond met zijn hekken die het veld omzomen naar de lage heuvels in de verte die dit vruchtbare tafereel omarmen. Het is een snapshot die vol verwachting is, waarbij elke penseelstreek weerklinkt met de emotie van de kunstenaar en de verbindingen met het agrarische hart van het platteland.